Als je zelf de podcasts van Scott wilt beluisteren, die zijn hier te vinden: https://hanselminutes.com/archives
PC 621: Scott spreekt met Sarah Squire over "developing online identity". In podcast 487 heeft Scott al eens over Identity gesproken (link). In de podcast noemt hij "Identity 2.0" die in 2005 uitgekomen is: wikipedia-link. En met OpenID, waarbij je met je eigen website jezelf kon authentiseren. Als je in de broncode van https://www.hanselman.com/ kijkt, zie je daar inderdaad de meta-tags:
<link rel="openid.server" href="https://www.myopenid.com/server" />
<link rel="openid.delegate" href="https://scotthanselman.myopenid.com/" />
<link rel="openid2.provider" href="https://www.myopenid.com/server" />
<link rel="openid2.local_id" href="https://scotthanselman.myopenid.com/" />
Scott geeft aan dat hij al jaren zijn eigen mailadres + website heeft. Maar kennissen nemen regelmatig een ander e-mailadres. Niet handig voor bijvoorbeeld wachtwoord-vergeten mails waarbij ze naar een oud e-mailadres gestuurd worden. Zo komen ook de Yubikey's voorbij. Een extra fysieke beveiliging: website. Sarah geeft het advies om een aantal te koppelen en er dan 1 of 2 op een veilige plek op te slaan, zodat je, als je 1 verliest of die gaat kapot, je altijd nog een alternatief hebt. U2F geeft aan dat je met een legitieme partij te maken hebt: link. Scott werkte met OpenID bij Stack Overflow, maar dat zit nu diep verborgen in de opties. Het was in het begin niet populair, want niet veel mensen hadden hun eigen website of domein. OpenID Connect kwam daarna, met OAuth kun je via Google, Facebook en Twitter authenticatie voor elkaar krijgen en dat werkt een stuk sneller. Sarah noemt mint.com en personalcapital.com waar je jouw credentials in moet voeren. Jouw wachtwoord wordt daar ergens opgeslagen op een manier waarbij het ook weer terug te krijgen is naar je "plain tekst wachtwoord", iets wat je absoluut niet wilt. Dus dat moet anders, dus ze zijn bezig banken te dwingen een open API aan te bieden, zodat met OAuth op een veilige manier wel een goede koppeling gemaakt kan worden. Tijd om nog eens te kijken naar OpenID Connect en of ik via een eigen website (of websites) een koppeling kan maken. De site met informatie is hier te vinden: link. Sarah haar twitter-account zou deze moeten zijn, maar ik krijg nu de melding dat deze "suspended" is: @SarahKSquire, ook haar LinkedIn-account is niet (meer) online: @SquireSarah. Waar is Sarah gebleven?
PC 622: Scott spreekt met Marc Durdin over "Keyman". In 1992 toen er nog Windows 3.1 was, had zijn vader iets nodig waarmee de letters van het Laos-script getoond konden worden. Toen hij ging studeren in Tasmanië, hij kwam erachter dat hij geld nodig had, dus toen heeft hij zijn eigen bedrijf opgezet en licenties voor zijn programma verkocht. Inmiddels is het open-source. In de tussentijd kwam Microsoft Keyboard Layout Creator (link) voorbij, maar dat bleek geen concurrent te zijn. Marc zijn eigen site is hier te bekijken: link.
PC 623: Scott spreekt met Cecil Phillip over "serverless". Cecil heeft een eigen podcast, awayfromthekeyboard: link. Serverless: het klinkt mooi, betalen voor het echte gebruik. Als je een website laat hosten betaal je een x bedrag per maand. Maar als je er niets mee doet, betaal je nog steeds dat bedrag. Bij serverless betaal je per gebruik, dus CPU-cycle, opslag. Cecil zijn eigen website is hier te bekijken: link.
PC 624: Scott spreekt met Krzysztof Cielak over F en de Functional Safe Stack. We kennen de LAMP stack (Linux, Apache, mySQL, PHP), de Safe Stack is gebouwd op basis van F#. Github.io-pagina is hier te bekijken: link. De afkorting staat voor Suave (een niet blocking webserver: link), Azure, Fable (F# naar javascript compiler, genoemd in podcast 616), Elmish (F# implementatie of Fable, ook genoemd in podcast 616). Heb je bij C# het MVC framework, hier wordt het Model-View-Update model genoemd. Bij functioneel programmeren zijn zaken immutable: niet wijzigbaar. In je browser zijn zaken wel te wijzigen, net als het model, maar met dit model wordt dat onder de motorkap verborgen. Met het safe-template kun je in je console via een dotnet new safe een nieuw project starten: link. Je hebt Node en Yarn nog wel nodig. Scott geeft het voorbeeld van het bookstore-project (link), waarbij je F# code kunt aanpassen en het in je browser wordt ververst. Waarbij je "state" behouden blijft. Dus als je een formulier hebt, hoef je niet (weer) alle 20 velden in te vullen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van Webpack, volgens Krzystof initieel gemaakt voor React, werkt het daar niet zoals gewenst, maar werkt het hier (in Elmish) supergoed. Meer informatie over webpack kun je hier nalezen: link. Krzystof werkt bij Github, zijn Github-pagina is hier te bekijken: link. Zijn eigen blog is hier te bekijken: link. Zo te zien spreekt hij bij het event NDC in Oslo, hier wordt ook nog even genoemd dat Krzystof Ionide, een plugin voor VSCode voor F# development gemaakt heeft en Saturn, een F# MVC web framework. Hier te lezen: link. Interessante aflevering!
PC 625: Scott spreekt met Matt Phillips die een nieuwe SEGA Megadrive Genesis spel gemaakt heeft in 2018 met tools uit 1995 met de naam "Tanglewoods", website hier: link. Matt heeft in een aantal jaar over heel de wereld verschillende onderdelen gekocht en zo het spel uiteindelijk kunnen bouwen. Je hebt beperkt geheugen beschikbaar, je werkt met geheugenadressen. Het is mogelijk dat je "ergens" een fout gemaakt hebt en je spel crasht bij de laatste eindbaas. Ik heb diep, diep respect voor Matt dat hij dit gemaakt heeft. In assembly programmeren, een "hello world" voorbeeld wat Scott tegen kwam, dat al 466 regels code nodig had. Je hebt geen lettertypes, dus ook de letters zijn stuk voor stuk als sprite toegevoegd. 64 kilobyte geheugen, meer heb je niet beschikbaar. Dus je moet super-zuinig met je resources omgaan. Geen losse bestanden met resources en dergelijke, maar alles wat in de executable zit. Matt wilde het spel geschikt maken voor alle Megadrives, dus geen exotische zaken gebruiken. Een ander team kwam ergens via een debugmogelijkheid tegen om zaken transparant te maken. Maar dat werkte dus alleen bij een bepaalde batch van deze console. Ergens in een Chinese opslag kwamen nog 1.000 cartridges tevoorschijn, als die verkocht zijn moet Matt op zoek naar een andere bron om de cassettes te laten maken. De zakelijke website van "Big Evil Corporation" is hier te bekijken: link, het blog kun je hier bekijken: link. Op de site van Tanglewood staat dat de game ook op Nintendo Switch uitgebracht gaat worden, dan ga ik 'm zeker kopen! En je kunt nog steeds de demo downloaden, zowel als ROM versie, maar ook een Apple/Windows/Linux versie. Matt noemt ook nog een ander Kickstarter-project, Xeno Crisis: link. Met een mooi Youtube-filmpje, de MIDI-muziek die erbij hoort, het brengt je terug naar het verleden :) Prima uitzending!
PC 626: Scott spreekt met Christine Spangs over haar Open Source ervaringen, gestart als tiener en inmiddels CTO van Nylas: link. Christine haar Twitter-account verwijst naar haar eigen site, maar die lijkt in 2013/2014 voor het laatst bijgewerkt te zijn: link. Niet een heel interessante aflevering.
PC 627: Scott spreekt met Dan Curry over hoe de visuele effecten bij Star Trek gemaakt zijn. Ik ben meer een Star Wars-man, maar dit was een hele boeiende uitzending. Hoe de visuele effecten uitgevoerd zijn, onder andere met een shampoofles, hot glue (lijm), blauw plakband, zaken verven, Dan in een groen pak die op een stok dat monteert en waardoor het lijkt alsof er een ruimteschip door de jungle vliegt. Tijdens deze uitzending is Dan bezig de garage en het huis op te ruimen, dus rekwisieten die meegenomen zijn worden nu geveild, zodat hardcore fans ze kunnen kopen. De veiling is voorbij, maar mocht je nog items zoeken, de veilingsite is hier te bekijken: link. Ook hoe hij een uniek zwaard ontworpen heeft en zelfs de marine bij hem kwam met vragen over goed werkbare zwaarden. Het gaat hier om de Bat'leth en het zwaard van Kahless, er is zelfs een wikipedia-pagina aan gewijd: link. Het luisteren waard!
PC 628: Scott spreekt met Kent Sullivan en Derek Hoiem over de historie van de Windows 95 knop en user-research. Ze werken bij Be Curious With Us: link. Een interessant verhaal over hoe Windows 3.0 en Windows 3.1 uitgebracht waren. Kent en Derek deden gebruikers-onderzoek, jongeren, ouderen die nog nooit met een computer gewerkt hadden, kijken/onderzoeken of ze hun weg kunnen vinden. Toen had het allemaal nog een MDI (multiple document interface), waarbij schermen over elkaar schoven, als je iets minimaliseerde "weg" was. Zo was er project Caïro (link), waar Windows NT 4.0 op gebaseerd is en toen van 16 bit omgezet moest worden. Maar het ontwikkelen kostte meer tijd, dus het project Chicago (link) draaide er naast, het latere Windows 95. Toen moest op de start-knop nog naast het Windows-logo het woord "start" staan om gebruikers duidelijk te maken dat je daar moest beginnen. Gebruikerstesten lieten zien dat het veel sneller ging. Inmiddels weet iedereen dat je daar moet starten en is het Windows-logo inmiddels voldoende. Een interessante uitzending, op mijn oude pc heb ik nog met Windows 3.0 gewerkt en op mijn eerste "echte" computer, een Pentium 100 had ik Windows 95.
PC 629: Scott spreekt met Arlan Hamilton van Backstage Capital over het investeren in tech founders waar er niet zoveel van zijn, dus vrouwen, mensen van kleur, etc. In podcast 524 heeft Scott al eens met haar gesproken (link). Die uitzending vond ik al niet zo boeiend, nadat de eerste minuten alleen maar complimenten uitgewisseld werden was ik er gauw klaar mee: doorspoelen naar de volgende uitzending.
PC 630: Scott spreekt met Ire Aderinokun over het bouwen van web applicaties voor de volgende biljoen gebruikers. Hierbij denk je al gauw aan Afrika en andere "armere" landen. En dat is een deel van de bezoekers, met hun mobieltjes die online sites bezoeken: mobile only. Maar het gaat ook om de personen in gebieden met slechte ontvangst (de broer van Scott zit in zo'n gebied, heeft een bepaalde bundel voor gebruik en voor zaken met meer dataverkeer gaat hij naar de bibliotheek), maar ook de personen die visueel beperkt zijn. Door de mogelijkheden met Siri, screenreaders e.d. is het publiek voor websites/applicaties groter geworden. De bouw van sites is al veranderd door de invloed van deze nieuwe gebruikers. Hoewel Ire aangeeft ook zelf wel grote afbeeldingen te gebruiken en er dan achter te komen dat de ontvanger wel eens een hele slechte verbinding kan hebben. Ire noemt nog even Lighthouse van Google wat in de browser zit. De eigen website van Ire is hier te bekijken: link.