Laten we voorop stellen dat de tijd snel gaat. Bijna iedereen, jong, oud, zegt dat de tijd snel gaat. Op zich is dat een goed teken, maar wat doe je met die tijd? Stap je 's morgens in de auto, ga je naar je werk, werk je daar 8 uur, rij je naar huis, eten, tv-kijken, bank hangen en weer naar bed? En dat 5 dagen in de week (afgewisseld met een aantal dagen thuis werken)? En lijken die dagen daardoor op elkaar en weet je eigenlijk niet meer of je iets deze week gedaan hebt of een paar weken geleden? Dat komt wel een beetje overeen met wat Scott Hanselman zegt: "je leeft je leven 'by default'". En dat is eigenlijk zonde.
In 2015 hebben we op een avond een training gehad van André Tolsma (link) over time-management. Daar kwam voorbij dat je op schrift zette waar je over 1 jaar wilde staan, over 5 jaar en over 10 jaar. Nog een aantal tips over wanneer je bepaalde acties doet ('s morgens eerst de zware punten oppakken), schoon houden van je inbox. Maar dat hoef je natuurlijk niet alleen op je werk toe te passen, dat kun je ook op je "gewone" leven toepassen.
Hoe kom ik hier op?
Ten eerste omdat vorige week Piet Paulusma overleden is, 65 jaar (dit stuk tekst had ik rond 20 maart 2022 al getypt). Als het goed is zijn we allemaal (een beetje) met ons pensioen bezig. Je legt geld opzij voor later, pensioenregeling op het werk. In mijn geval was er op een bepaald moment geen regeling, dus heb ik zelf maandelijks een x bedrag opzij gezet. Maar niet iedereen haalt zijn/haar pensioen. Dus je moet ook geld overhouden om nú al leuk te leven én je moet niet alles uitstellen "als ik later met pensioen ben", want dat kan wel eens te laat zijn. En afgelopen maandagavond Phil Collins gezien. 71 jaar, maar broos, problemen met zijn voet(en), rug. Waar de ene oudere op 80-jarige leeftijd nog op vakantie naar Kroatië gaat (heb ik meegemaakt met een reis van Paulusma, met ons groepje over de muren van Dubrovnik gewandeld), zo kun je dus ook in de lappenmand belanden.
In 2003 dus begonnen om concerten te bezoeken, in die tijd Sensation Black in de Arena en Qlimax in het Gelredome. In 2009 kwam Metallica in Ahoy, de officiële kaarten waren uitverkocht, maar via een tussenhandelaar te veel geld betaald, maar wel een top-concert bezocht, mijn "eerste échte concert". In 2014 naar aanleiding van een advertentie in de Telegraaf de CD van BlØf gekocht en daarbij ook het ticket voor het concert in de Ziggo Dome. Mijn eerste bezoek aan de Ziggo Dome en zo goed bevallen dat ik nu in de gaten houd welke muzikanten in Nederland optreden en ik live wil zien/horen. Zo ook de Rolling Stones in de Amsterdam Arena. Mijn collega had een kaartje voor de "normale prijs", ik heb er dik geld aan uitgegeven (omdat bij mij de boel op uitverkocht kwam te staan). Maar ook hier, dicht bij het podium, ik kon de mannen ook echt zien (waar je op andere plekken alleen op de grote schermen de muzikanten kunt zien) en ook nog een leuk gesprek met de mensen die naast mij zaten. En zoals nu blijkt Charlie Watts nog op tijd gezien, hij is nu overleden.
Hetzelfde geldt voor Concert at Sea. Vaak op TV gezien, gedacht "daar wil ik eigenlijk ook wel een keer heen". En dan doorpakken, zelf een hotelkamer regelen, kaartjes. Forta Rock in 2016 bezocht, ga je in je uppie naar een metal-feest en denk je "zou het wel wat zijn"? Ja dus, prachtige zomerse dag, vette muziek van onder andere Disturbed, Volbeat. En vanaf 2011 zo'n beetje elk jaar op vakantie. Sommige mensen verbazen zich erover dat je in je ééntje mee gaat met zo'n groepsreis, maar ja, wat wil je dan? Als je eerst gaat wachten tot je die vrouw van je dromen tegenkomt en dan pas op vakantie gaat, dan had ik nu nog steeds thuis gezeten :)
Als je kritisch kijkt dan zijn het nog steeds dingen die je overkomen. Welke reizen staan er in de gids, dat ziet er goed uit, daar wil ik nog wel een keer naartoe, ik boek de reis. Maar goed, zo wil ik nog een keer naar New York en nog een keer naar Petra in Jordanië. En ook nog een keer naar Australië en Nieuw Zeeland. Die tocht met de postboot naar de Noordkaap van Noorwegen.
Ten tweede kom ik hier op, omdat in podcast 304 van Scott een aantal "life quest lijsten" voorbij komen: link. Steve Kamb met zijn "Epic Quest of Awesome": link. Brent Ozar die door hem geïnspireerd is en met zijn eigen "Epic Quest" komt: link.
Dit artikel heb ik 2.5 jaar geleden uitgewerkt. In die tijd heb ik alweer een hele hoop concerten en theatervoorstellingen bezocht. Maar ik heb nog niet dat overzicht van "over 1 jaar", "over 5 jaar" en "over 10 jaar" gemaakt. Dus ben ik "living my life by default"? Laat ik daar in mijn vakantie maar eens naar gaan kijken. Dat is pas eind oktober. Maar misschien heb jij wel vakantie en denk je ineens "wat ben ik eigenlijk 'door de week aan het doen'? Dan zou ik zeker die "life quest lijsten" eens doorkijken. Misschien geeft het je inspiratie. En maak je straks je eigen "Epic Quest" website!