Als ik in de krant, op TV, online of ergens anders een interessant boek tegen kom, dan noteer ik schrijver en titel zodat ik later, als ik in de bibliotheek ben kan kijken of ik het boek daar ook kan lenen. En zo vond ik daar het boek De Coders van Clive Thompson. Het origineel heet "Coders" en is dus vertaald naar het Nederlands. Bij het Engelse boek is de ondertitel trouwens "The Making of a New Tribe and the Remaking of the World". Dat is dus meer dat we als programmeurs een nieuwe "stam" opzetten en de wereld veranderen. Ja, zo kun je het ook noemen :) In ieder geval, het boek is redelijk recent (2019), dus complimenten aan dBieb dat ze het boek al hadden!
De omslag van het boek werkt natuurlijk ook mee, er staan een aantal "supermannen" op, die hun shirt open doen en waar je anders de S zou verwachten staat nu een globe met een muisaanwijzer. Als programmeur voel je jezelf soms wel eens een superheld, als je iets hebt gemaakt wat je heel veel tijd gaat besparen of een probleem waar je al dagen mee bezig bent en waar je dan eindelijk een oplossing voor hebt: euforie!
Feit is dat steeds meer zaken geautomatiseerd worden. En dat wordt door mensen gebouwd: programmeurs. En waar mensen werken... worden fouten gemaakt. Foutieve aannames. Alle situaties behalve situatie A en B getest en wat gebeurt er als het programma online gaat? Juist, situatie A en B tegelijkertijd... Aargh! Ook deze zaken worden (terecht!) in het boek behandeld.
Voor wie is dit boek interessant? Nou, voor iedereen eigenlijk wel. Ook voor mensen die niets met programmeren hebben. Ook voor de mensen die wel programmeren. Want als je "mijn lichting Hogere Informatica afgestudeerden (1997-2001)" vraagt: wie zijn van origine programmeurs? Dan zou het antwoord zijn "mannen". Want in onze klassen (volgens mij waren het 3 stuks, A, B en C) waren in totaal 2 "meisjes", de rest was man. Maar uit het boek blijkt dat juist vrouwen in de 60-er jaren de mensen waren die programmeerden! Doordat de pc goedkoper werd, in de huiskamer kwam, de "nerds" konden gamen, BASIC programmeren waren het al gauw "de jongens" die er mee om gingen pielen en met meer basiskennis op de opleiding binnen kwamen. Volgens het boek (spoiler) worden er al een aantal experimenten uitgevoerd om de boel toegankelijker te maken voor vrouwen en werkt dat ook. Ik hoop dat dit in Nederland ook zijn vruchten afwerpt. Want dat er meer vrouwen IT-er worden, ik zou het toejuichen, genoeg slimme dames die hier rondlopen volgens mij. En in onze beroepsgroep kun je ook prima part-time afspraken maken, dus als je kinderen hebt en bepaalde dagen niet kunt werken in verband met opvang e.d. dan zouden dat je PT-dagen kunnen worden. Of zijn dat de dagen dat je thuis werkt. Want ons werk (nog een spoiler) is het werk van het heden en de toekomst.
Het boek is verdeeld in 11 hoofdstukken. Even een korte impressie per hoofdstuk:
De software-update die de werkelijkheid heeft veranderd
Hierin komt onder andere het nieuwsoverzicht van Facebook voorbij. Als je iets wilde zien/volgen, moest je altijd eerst naar de website gaan of naar de profielpagina van iemand. Het was altijd een "actie" die je moest ondernemen. Maar nu krijg je als je inlogt standaard het nieuwsoverzicht te zien en kun je in één oogopslag en wat scrollen zien waar vrienden en bekenden zich vandaag of de afgelopen dagen mee bezig hebben gehouden. Ik herinner me nog een sketch met Woe en Van der Laan over vakantie en dat de ene over zijn vakantie wilde vertellen, maar de andere zei: dat heb ik al gelezen, op Facebook. Op Youtube, uit de show Buutvrij, terug te zien: link. En dan blijkt maar weer, die mensen van Facebook die dit bedacht hebben en mensen die dit allemaal gebruiken en alles delen: je hebt elkaar in het echt minder te vertellen, dus deze online interactie heeft ook effect in de "echte" wereld.
De vier golven coders
In dit hoofdstuk de vrouwen die met COBOL en Fortran gestart zijn, hierna de BASIC-generatie, daara de generatie die met websites, HTML en CSS opgroeide.
Voortdurende frustratie en uitbarstingen van vreugde
In dit hoofdstuk komen "bugs" en oplossingen ter sprake. Onder andere een voorbeeld van een website die niet aanpasbaar was, waar een soort "laag" overheen werd gelegd, daar tussen die connectie iets met inbellen gedaan werd en doordat een bezoeker niet zijn/haar kaartnummer invoerde, maar dat telefoonnummer, de boel in een loop kwam.
Te midden van INTJ's
INTJ is een afkorting voor "introversion, intuition, thinking, judgement" en is een persoonlijkheidstype uit Myers-Briggs Type Indicator. De auteur start dit hoofdstuk met het bezoek dat hij had met Bram Cohen (link), maker van BitTorrent. Hoewel Bram niet "introvert" lijkt is dat gezichtsbedrog, hij heeft Asperger en zich helemaal geconditioneerd naar "het gewone leven". Over het algemeen voldoen programmeurs (de betere) wel aan deze persoonlijkheidstrekken.
De efficiency-cultus
Als programmeur zie je al gauw dat je zaken kunt automatiseren. Het credo is: 1x doen, dat kan handmatig. 2x doen, dan zou je het automatiseren. 3x of meer, nu moet je het automatiseren, handmatig dit doen, dat kost te veel tijd. Zo komt in dit hoofdstuk Jason Ho ter sprake, die wilde bij zijn vakantie naar Japan zo veel mogelijk restaurants bezoeken om "ramen" te eten en had daar een eigen zoek-algoritme voor gebouwd. Hij had al eerder ontdekt dat op de Texas TI-89, een grafische rekenmachine, een soort BASIC aanwezig was en had daar zelf een soort Zelda voor gebouwd. En toen hij zag dat bij bepaalde bedrijven nog fysieke prik-klokken gebruikt werden, maakte hij een online-versie, die sloeg goed aan en daarmee verdiende hij vervolgens 10.000 dollar per maand.
10X'ers, supersterren en de mythe van meritocratie
In dit hoofdstuk wordt gesproken over de type programmeurs. De beginnende, de programmeur die er niet zoveel van kan en de "10X programmeur". De programmeur die heel goed in zijn werk is, wel 10x zo goed als anderen. Maar in het voorbeeld van het boek zien we dat een bedrijf niet alleen dit type programmeur kan hebben. Want hier wilde deze programmeur alles zelf doen, verloor zich in de details en was er na 2 jaar een programma wat nog niet werkte en bijna niet te onderhouden was. Als bedrijf heb je dus niet alleen "goede programmeurs" nodig, maar ook programmeurs die kunnen samenwerken en delegeren.
De ENIAC-meisjes verdwijnen
In dit hoofdstuk komt voorbij hoe vrouwen zijn gestart met programmeren, het stokje werd overgedragen aan de mannen, die zich soms behoorlijk onbeschoft gedroegen als de nieuwe collega een vrouw was. En hoe nu, met onder andere hackatons, ook groepen vrouwen laten zien dat ze goede ideeën en prima code kunnen aanleveren.
Hackers, crackers en vrijheidsstrijders
De auteur spreekt met Steve Philips, de maker van LeapChat: link. Encryptie in de browser, ook "hij" kan het verkeer niet mee lezen. In tegenstelling tot (wat in de help pop-up staat) bijvoorbeeld Slack, waar ze wel bij je gesprekken kunnen komen en de boel bewaard blijft tot je het zelf expliciet verwijdert. LeapChat kun je zelf hosten: github-link.
Komkommers, Skynet en de opkomst van AI
In dit hoofdstuk wordt onder andere AlphaGO besproken, een computerprogramma welke de mens verslagen heeft met GO. En als ik het zo bekijk is dat "op zich niet zo moeilijk". Want als jij een spelletje speelt, weet jij dan nog precies welke zetten jij en de ander gedaan hebben om tot een bepaalde positie te komen? Ik niet in ieder geval. Maar dit programma kan al die miljoenen spelletjes spelen en de zetten vast houden. Aan de andere kant is het wel moeilijk. Want wij weten niet exact hoe er beslissingen genomen worden door AI (kunstmatige intelligentie) om te bepalen of iets in een filmpje wel of niet een kat is. En zo komt hier ook het voorbeeld voorbij van Google Photos. Op een bepaald moment werden daarin mensen "getagd". En spullen getagd". Automatisch. Dat lijkt een leuke feature. Tot blijkt dat de trainingsset waarschijnlijk alleen blanke mensen als voorbeeld gehad heeft. Want een groep donkere mensen ziet hun familiefoto's en is daarin getagd als ... "gorilla". Nu is het een online foto-verzameling, maar volgende keer is het een camera met een automatisch geweer met verdovingsspuit die "loslopende beesten" uitschakelt..
Schaalgrootte, trollen en Big Tech
Twitter, een geweldige tool om status-updates te delen. Zelf volgde ik redelijk wat kanalen om op de hoogte te blijven van IT-zaken. Maar steeds vaker is het een "open riool" geworden. Scheldpartijen, trollen die accounts belagen. Bij het opbouwen van deze nieuwe tool hebben de bouwers hier nooit bij nagedacht. Oh, kan ons product ook "negatief" gebruikt worden? Hetzelfde geldt voor Facebook, waar rechts-extreme groepen zaken konden delen. En je vervolgens mislukte "correctie-acties" kreeg, die ik zelf ook mee gemaakt heb. Op de Facebookpagina een artikel over het dorpsblad en over een trekking voor een loterij voor een duo-fiets voor ALS die ineens "niet aan de richtlijnen voldoen" en eraf gehaald worden. Niemand waar je vervolgens kunt protesteren.
Dat is dus ook één van mijn motivaties. Je kunt wel heel veel zaken automatiseren, maar je moet ook zorgen dat er alternatieven zijn en blijven. Leuk dat je alles en iedereen online zelf de acties wilt laten uitvoeren, maar als dat, om wat voor reden niet lukt, hoe kan iemand dan contact krijgen met een écht persoon om het op te lossen?
De softwarearbeider
In welke soort werk je nu ook actief bent, in bijna alles heb je wel iets met IT te maken. Het registreren van je uren. Het werk voor je bedrijf (kantoorwerk dus meer, de kraanmachinist zal hier minder mee te maken hebben). Maar voor iedereen geldt, met (een beetje) programmeerervaring kun je vaak een extra bijdrage leveren aan je bedrijf.
Er zijn heel veel verwijzingen in dit boek, die kun je hier terug vinden in deze PDF: link.