In 2014 ben ik bij TRES gaan werken en TRES organiseerde toen Trendship. Een event met een aantal sprekers, een zaal met gadgets (Microsoft Hololens, Tesla). Eindelijk een cool event in "het noorden van Nederland". Wij, de werknemers, hielpen en mochten ook in de zaal plaatsnemen. Dat is een aantal jaar doorgegaan en vervolgens zag NDC de toegevoegde waarde voor hun bedrijf in dit evenement. NDC heeft het vervolgens overgenomen van TRES.
Het heeft bij mij wat laten ontwaken: er worden meer van zulke interessante evenementen georganiseerd, hou dat eens in de gaten en kijk of het wat voor je is. Dus met een aantal collega's naar een aantal presentaties bij Coolblue geweest, met een collega naar een aantal presentaties bij AFAS, en met een aantal collega's naar Business Boost, waarbij ik een kaartje gekocht had en ik vervolgens een aantal kaarten gewonnen had en er dus meer collega's mee konden. En ook een aantal evenementen van Tweakers bezocht, alleen of met collega's.
Ik weet niet meer hoe ik erbij gekomen ben, maar ooit heb ik me aangemeld voor de mailinglist van The Next Web. Dit bedrijf, opgericht door Boris Veldhuijzen van Zanten (twitter, linked-in en instagram) heeft elk jaar "The Next Web Conference", waarbij verdeeld over 2 dagen een aantal sprekers langs komt. Op een mooie locatie in Amsterdam.
De headline hiervoor is dat het voor ondernemers en voor mensen die geïnteresseerd in techniek zijn. Dat laatste is op mij van toepassing, het eerste niet. Ik ben in loondienst en het bevalt me prima. Dus zaken die daarop toegespitst zijn, zijn voor mij niet interessant. Als er presentaties over gehouden worden kan het echter wel interessant zijn, dat hangt af van het onderwerp en de spreker. Er hangt een aardig prijskaartje aan de tickets. Dat is ook de reden dat ik de afgelopen jaren niet een ticket gekocht heb, als je de keuze hebt tussen een redelijk prijzige ticket met de vraag of de sprekers mij gaan inspireren of dat je voor dat geld naar een aantal concerten van goede artiesten kunt gaan, dan gaat mijn keuze naar het laatste.
Voor TNW2020 echter kon je ook een ticket voor 1 dag kiezen. Ik zat in de early-bird-periode. Dus die knoop was snel doorgehakt, dit jaar ben ik erbij! Dat ging toch een beetje anders door corona, het event zou op 18 en 19 juni gehouden worden, maar is op 1 en 2 oktober een digitaal event. Mensen die al een kaartje gekocht hadden (waaronder ik) krijgen een extra voordeeltje. Het kaartje blijft geldig voor 2021 (hopelijk kan ik dan wel afreizen naar Amsterdam), maar we mogen ook het online event van 2020 volgen!
De app geïnstalleerd en op 1 oktober de sessies gevolgd die mij interessant leken.
1e sessie, Nir Eyal met thema "Indistractable: control your attention and choose your life". Nir heeft in het verleden het boek Hooked uitgegeven, hoe hou je de aandacht van je klanten vast? Het verhaal wat hij nu brengt (en het nieuwe boek: indistractable) gaat juist over het probleem wat we zo'n beetje allemaal hebben: de aandacht vasthouden. Ik ga deze taak doen en aan het eind van de dag heb je 20 dingen gedaan, maar niet datgene wat je zou doen. Nir heeft hier naar eigen zeggen 5 jaar onderzoek naar gedaan.
Wat is de tegenpool van distraction? Het eerste wat in mij op kwam was "focus". Maar dat is het volgens Nir niet, het is "traction". En eigenlijk is dat wel zo, want als je bijvoorbeeld comfort hebt, dan is de tegenpool discomfort. Vaak als je op het werk zit begin je de ochtend eerst "even" met mail doornemen, slack berichten, een paar quick-wins. Maar deze zijn volgens Nir verraderlijk, want hoewel het werk is, leidt het af van wat je zou gaan doen.
Je hebt externe triggers (de ping op je mobiel, berichtje!) en interne triggers (ik ben eenzaam, ff Facebook checken). Die interne triggers moet je onder controle zien te krijgen. Time Management = Pain Management. Dus als je de aandrang hebt, zet de 10 minuten rule in. Ik ga nu niet mijn Slack checken, dat doe ik over 10 minuten. Marc Andreessen (ik kende m niet) schijnt vroeger altijd gezegd te hebben dat je geen schema (agenda) moet gebruiken, maar volgens Nir is hij nu ook om. Alles wat belangrijk is (ook niet werk-gerelateerd), zet het in je agenda.
Nir legt er de nadruk op om een kalender te gebruiken en niet een TODO-list. Die laatste wordt alleen maar meer-meer-meer en je hebt de aandrang om alleen de snelle/makkelijke acties uit te voeren. Sowieso zijn mensen slecht in schatten, over het algemeen duurt een taak 3x langer dan geschat.
Het credo is "did I do what I said I would do for as long as I should without distraction".
Zorg dat er tijd is om te "denken". Routinetaken, prima, maar zorg voor 30/45/60 minuten voor reflectie-tijd.
Wat waren de grootste doodsoorzaken in de USA? 1: hartklachten, 2: kanker, 3: foutieve medicatie. Bij hun ronde werden verpleegsters tig keer door hun collega's gestoord (vragen stellen etc.), waardoor verkeerde doseringen, verkeerde medicijnen aan patiënten gegeven werden. Ze krijgen vervolgens hesjes om "doing medicine-round, do not disturb". Dit principe moet je ook in je eigen omgeving toepassen. Nir draagt een hoed en zijn vrouw een "concentration crown" (soort ketting met lampjes), zodat hun kinderen zien: papa/mama is nu met iets bezig en mag niet gestoord worden. Doe dit ook op je werk. Zet een kaart op je monitor met "niet storen, aan het werk", zodat je collega's weten dat ze je niet lastig moeten vallen. Een koptelefoon op zetten is niet voldoende, omdat collega's niet weten of je naar een podcast luistert of iets anders, gaan ze je alsnog storen.
Je moet triggers weggooien. Een bureaublad vol met pictogrammen, die ga je echt niet gebruiken. Als er een trigger is (notificatie van een app o.i.d.) bedenk dan: is the trigger serving me (als er een bericht van die app is, dan MOET ik het weten) of am I serving the app (Facebook, nutteloze berichtjes, weer 2 minuten concentratie kwijt).
Nir toont nog een aantal tools, zo heb je op je mobiel de optie Do not Disturb die initieel voor in de auto is, maar ook prima geschikt is om op het werk te gebruiken. Tools, Selfcontrol, Forest App, Focusmate.com.
Als je ermee aan de slag wilt gaan is dit dus de volgende: zorgt eerst dat je de interne triggers onder controle hebt, daarna time (je tijd indelen), hack back en pact.
Hoewel wat hier gezegd is veel voelt als "is dat nou zo moeilijk", hij brengt het verhaal goed. En wat die kalender / TODO list betreft heeft hij wel gelijk, ik blijf aan het afvinken, maar misschien moet ik inderdaad meer blokken fysiek in de agenda gaan zetten. Mooie aftrap van deze dag!
2e sessie, Gavin Shetly met het thema "Retail reinvented: how IKEA adapted to the new normal"
Gavin heeft volgens mij een soort autocue meelopen en heeft het over de omni-channel structuur van IKEA. Online, maar ook de fysieke winkels. En er komt een second hand store. Ook is IKEA in samenwerking met LEGO bepaalde zaken aan het organiseren. Ik vond het een minder boeiend verkooppraatje en ben dus afgehaakt.
3e sessie, Lara Sweet, Katie Burke, Lisa Skeete Tatum en Melanie Collins bespreken het thema "redefining the way we work: productivity, culture and talent".
De dames bespreken hoe de bedrijfscultuur aan het veranderen is en andere zaken, onder andere door corona. Zo is bij één de ogen open gegaan dat er zoveel mogelijk is met online en je daardoor mensen niet in het vliegtuig hoeft te laten stappen. In de bedrijven worden enquetes gehouden en deze resultaten worden ook gedeeld. Betere diversity-data, als de intakelijsten door een groep "witte mannen" opgesteld is, zorgt dit voor een tendens bij de vraagstelling en zouden kandidaten met een ander kleurtje daardoor benadeeld kunnen worden?
Bij Snap is ten doel gesteld om in 2025 het aantal vrouwen verdubbeld te hebben. Er is meer aandacht voor work/life balance. Door het thuiswerken zou je verwachten dat de belasting minder wordt, maar het risico op een burn-out lijkt juist groter te zijn. Daarom zijn er bij de bedrijven van de dames webinars, virtual wellness-weeks. Wordt er rekening gehouden met ouders, geen vergaderingen in de ochtend, maar pas in de middag. Intern worden acties ondernomen zoals de coffeebox, een zoom-room waar je een willekeurige collega tegen kunt komen, aanbevelingen voor podcasts.
4e sessie, Sarah Friar en Yessi Bello Perez met het thema "Kindness with purpose: beyond a corporate value".
Sarah is CEO van Nextdoor, een sociaal netwerk voor de buurt. Ben je op zoek naar een loodgieter, de buren van 3 straten verderop hebben vast wel een goede tip. In het laatste half jaar is door corona het aantal gebruikers gigantisch toegenomen. De nadruk ligt volgens Sarah op transparency (hoe komen zaken tot stand) en empathy (kunnen we wat voor elkaar doen). De zaken worden bekostigd door: advertizing (de lokale newsfeed, dus je kunt daar de reclame van je bakker en slager in de buurt zien), public service announcement (gemeente die aangeeft dat er werkzaamheden in de buurt zijn). Ook wordt het (volgens mij) gebruikt om aan te geven dat je "wel wat wilt doen". Dus Sarah wil wel boodschappen doen voor minder valide personen. De term "database of good ideas" komt voorbij.
5e sessie, Rana Foroohar en Vivian Schiller brengen het thema "who controls the news accross the platforms".
Rana en Vivian bespreken hier een aantal zaken. Vivian heeft bedenkingen bij bepaalde zaken en ik kan haar daar goed in volgen. Zo zijn er "fact checks", maar die benadrukken soms ook bepaalde zaken. Vivian geeft aan niet altijd blij te zijn met "the right to be forgotten". Want het is niet leuk dat bepaalde dingen die je in het verleden gedaan hebt online terug te vinden zijn, aan de andere kant, als je die verwijdert, dan ben je zaken aan het herschrijven. Ik noem hier Akwazi die Zwarte Piet in zijn gezicht trapt, dit laat verwijderen en over 5 jaar zegt dat hij dit nooit gezegd heeft.
Hoe houden nieuwsproviders zich staande? Je hebt nu abonnementen (waarbij je soms een hoog bedrag moet betalen, je bent verzekerd van betrouwbaar nieuws, maar zo sluit je de mensen die niet zoveel verdienen uit) en add-based. De lokale media worden steeds kleiner. Publieke radio USA draait op abonnees. De Guardian krijgt door lezers betaald. Zo heb je nog filantropie, evenementen (nu virtueel) die geld in het laatje brengen, donaties, sponsorships.
Ik de UK heb je iets met "Five Rights". Vivian wil dat er geen data verzameld wordt van jongeren die jonger dan 18 jaar zijn en ook dat algoritmes daar niet op toegepast worden (misschien vind je dit leuk, en dit, en dit...).
De zoon van Vivian luistert al (voordat zij daarmee begon) naar de daily podcasts van de New York Times. Dat is ook onder jongeren een succes.
6e sessie, Shola Kaye en Ben Hammersley spreken over "You're not weird enough"
Ben is een "futurist". Hij geeft aan dat door corona voorspellingen die voor 5 - 10 jaar golden in een weekend / 10 dagen ineens ingelost werden. Ineens ging iedereen digitaal werken. E-commerce is booming. Hij komt met de term Sheering Layers, de buitenste laag verandert niet zo gauw (het gebouw), de mensen er binnen wat sneller, de software die ze gebruiken verandert nog sneller, etc. Inmiddels is de infrastructuur sneller aan het veranderen dan de mensen zelf en dat wringt.
Bij de start van corona zijn sommige bedrijven gestopt: we wachten dit wel even af. Die zijn veelal omgevallen en als ze weer gaan starten, zoals het was wordt het niet meer. Bedrijven die "mee surften op de golven" zijn veelal nog actief. De toekomst kun je niet voorspellen. Als iemand wat voorspelt en je denkt "dat klopt wel", dan zie je het met het perspectief van vandaag en zal het waarschijnlijk niet kloppen. Het gaat anders/gekker worden dan je ooit had kunnen denken.